Stel je voor: je loopt een atelier binnen op Bali en ziet een vakman aan het werk met een koperen gereedschap, de canting. Met losse hand tekent hij lijnen van gesmolten was op een lap stof. Dat losse, bijna speelse, is typisch Balinees. Je merkt meteen dat de patronen daardoor levendiger zijn dan bijvoorbeeld op Java, waar alles wat strakker oogt.
Naast het tekenen met de hand gebruiken Balinese makers ook de cap-methode. Hierbij drukken ze patronen op de stof met koperen stempels. Vaak combineren ze beide technieken, waardoor je een mix van stijlen krijgt.
Wat Bali echt bijzonder maakt, is endek. Hierbij verven ze eerst de draden voordat ze de stof weven. Het resultaat? Een unieke combinatie van ikat en batik. Let ook op hoe de canting schuin wordt vastgehouden; zo ontstaan soepele lijnen die je meteen herkent als Balinees.
Benieuwd hoe het proces precies verloopt? Hier zie je stap voor stap hoe Balinese batik tot stand komt:
Stap | Omschrijving |
---|---|
1 | Stof kiezen |
2 | Wassen & strijken |
3 | Was maken |
4 | Was verwarmen |
5 | Meerdere verfbaden |
6 | Was verwijderen |
7 | Spoelen in rijstwater |
Op Bali halen makers hun kleuren gewoon uit de natuur. Hieronder zie je waar die kleuren vandaan komen en wat ze betekenen:
Kleur | Bron | Betekenis |
---|---|---|
Rood | Mengkudu | Moed |
Blauw | Tarum | Spiritualiteit |
Geel | Kurkuma | Voorspoed |
Stel je voor dat je een batikmaker bent. Je plukt rijpe bladeren van de mengkudu-boom voor rood, gebruikt tarum voor blauw en kurkuma voor geel. Om de kleuren goed te laten hechten, voeg je mineralen toe zoals aluin of kalksteen. Je weekt, kookt en filtert de planten, en bewaart de kleurstoffen in aardewerken potten zodat ze niet bederven.
Op Bali hebben kleuren altijd een betekenis. Rood staat voor moed, blauw voor spiritualiteit en geel voor voorspoed. Die symboliek bepaalt vaak welke kleuren je kiest voor een doek, bijvoorbeeld voor een ceremonie of als cadeau.
Als je goed kijkt naar Balinese batik, zie je allerlei patronen die iets vertellen over het leven op het eiland. Neem de Patra Punggel, een gestileerd blad: dat staat voor groei en bescherming. Of bloemmotieven zoals Patra Sari, die verwijzen naar schoonheid en vruchtbaarheid.
Sommige patronen hebben een beschermende functie. Het demonengezicht Karang Boma bijvoorbeeld, wordt gebruikt om negatieve energie buiten te houden. Geometrische vormen verwijzen naar de kosmische orde en de balans tussen mens, natuur en het goddelijke.
Elementen uit de natuur – bergen, rivieren, wolken – hebben allemaal hun eigen betekenis. Bergen staan voor kracht, rivieren voor zuivering, wolken voor verbinding. Het Hindoeïsme zie je overal terug, met goden, mythische figuren en heilige tekens die vaak in de motieven verwerkt zijn.
Batik is onmisbaar bij religieuze gebeurtenissen. Tijdens tempelceremonies zoals Odalan zie je doeken met bepaalde motieven, meestal in wit en geel. Die kleuren staan voor reinheid en goddelijke aanwezigheid.
Bij een crematieceremonie, Ngaben, dragen mensen doeken met patronen die de cyclus van leven en dood laten zien. Voor het reinigingsritueel Melasti zijn batikdoeken met water- en bergmotieven belangrijk.
Niet iedereen mag zomaar elk patroon dragen. Het kastenstelsel bepaalt wie welke motieven mag gebruiken. Sommige patronen zijn alleen voor priesters of adel. Heilige batikdoeken worden gebruikt om beelden en tempelspullen te omwikkelen. Ook in kostuums voor religieuze dansen zie je batikmotieven die passen bij het karakter van de dans.
Balinese batik valt op door levendige, natuurlijke ontwerpen en het gebruik van heldere kleuren. Waar Javaanse batik vaak strak en symmetrisch is, met rustige aardetinten en indigo, kiest Bali voor vloeiende vormen, bloemmotieven en een breed kleurenpalet.
Het Hindoeïsme is duidelijk zichtbaar in Balinese motieven: veel verwijzingen naar goden, mythische wezens en kosmische tekens. Op Java, waar de islam meer invloed heeft, zijn patronen vaak abstracter en minder verhalend. Op Bali vertellen motieven juist vaak een verhaal en zijn ze meer figuratief.
Er zijn ook culturele verschillen in wat als belangrijk of taboe wordt gezien. Een patroon dat op Java heilig is, kan op Bali heel gewoon zijn, en andersom.
Wil je batik van dichtbij zien? Ga dan naar Tohpati, vlak bij Denpasar. Hier vind je veel werkplaatsen en showrooms, met zowel traditionele als vernieuwende batik. De stijl is een mix van klassiek en modern.
Gianyar staat bekend om verfijnde handbatik en endek. In Sidemen en Tenganan werken families samen aan dubbele ikat en handgeweven batik. Je ziet hier ateliers, winkels en leerplekken waar jong en oud samenwerken.
Het maken van batik is vaak teamwork: ontwerpers, ververs en afwerkers werken samen aan één doek.
Er zijn steeds meer kunstenaars die batik een nieuwe richting geven. Denk aan I Made Sujendra en Ni Wayan Wally. Zij combineren bekende motieven met moderne ideeën zoals abstractie en eenvoud.
Er wordt geëxperimenteerd met bamboevezel, gerecyclede stoffen en milieuvriendelijke verfstoffen. Jonge makers ontwerpen soms digitaal, maar voeren het ambacht nog steeds met de hand uit.
Balinese batik krijgt steeds meer internationale aandacht. Je ziet exposities in Europa, Japan en de VS. Kunstenaars werken samen met mode- en interieurontwerpers om batik te verwerken in kleding en woonaccessoires van nu.
Wil je zelf batik maken? Op Bali kun je op veel plekken workshops volgen, van korte kennismakingen tot meerdaagse cursussen. Threads of Life in Ubud richt zich op traditionele methodes en natuurlijke kleurstoffen. WS Art Studio in Batubulan legt de nadruk op creativiteit en moderne toepassingen.
Tijdens een workshop leer je het hele proces: was aanbrengen, verven en de was verwijderen. Workshops duren van een paar uur tot meerdere dagen en kosten tussen €15 en €250. Beginners starten met eenvoudige patronen, gevorderden werken aan ingewikkelde motieven.
Wie meer wil leren, kan langere trajecten of stages volgen bij lokale makers. Sommige plekken bieden uitwisselingsprogramma’s waar je samenwerkt met Balinese ambachtslieden en meer leert over de sociale betekenis van batik.
Balinese ontwerpers zoals Tjok Abi en Dwi Iskandar geven batik een frisse uitstraling. Ze combineren traditionele patronen met moderne vormen en materialen. Je ziet batik terug in allerlei kleding, van jurken tot sjaals, gemaakt van katoen, zijde of bamboe.
Tjok Abi kiest vaak voor simpele ontwerpen met opvallende motieven. Dwi Iskandar combineert batik juist met streetwear. In huis kom je batik tegen als wandversiering, op beddengoed, kussens en meubels. Dit zijn meestal unieke, handgemaakte stukken.
De kleuren en stoffen veranderen met de seizoenen: lichte stoffen en zachte tinten in het droge seizoen, diepere kleuren en zwaardere materialen in het regenseizoen. Grote merken als Zara Home en H&M werken soms samen met lokale makers. Balinese ontwerpers reageren hierop door hun eigen stijl te benadrukken en nieuwe manieren te verzinnen, zoals batik op leer, lampenkappen of behang.
Echte Balinese batik herken je aan kleine verschillen in het patroon, diepe kleuren en een zorgvuldige afwerking. Handgemaakte batik heeft vaak onregelmatige lijnen en details die met de hand zijn getekend. Machinaal gemaakte batik ziet er juist heel strak en egaal uit.
Let bij het kopen op de geur van bijenwas, voel aan de stof en kijk of de patronen niet precies hetzelfde zijn. Winkels zoals Threads of Life in Ubud, Batik Popiler in Denpasar en Galeri Batik Bali in Sanur bieden betrouwbare, handgemaakte batik aan.
De prijzen lopen uiteen: eenvoudige batik kost tussen €20 en €50, handgemaakte endek tussen €100 en €300, en exclusieve kunstbatik kan €300 tot €500 of meer kosten. Let op keurmerken, informatie over de maker en het gebruik van natuurlijke verfstoffen. Steeds meer makers kiezen voor plantaardige verf en milieuvriendelijke productie.
De Balinese batiktraditie staat onder druk door goedkope imitaties, buitenlandse concurrentie, hoge uitgaven en minder interesse van jongeren. De Batik Foundation Bali zet zich in voor het bewaren van oude werkwijzen, het vastleggen van patronen en het organiseren van workshops voor jongeren.
Op scholen leren kinderen over batik, vaak samen met ervaren ambachtslieden. De overheid ondersteunt batik met subsidies voor natuurlijke verf, belastingvoordelen voor batikbedrijven en promotiecampagnes.
Toerisme zorgt voor extra inkomsten door demonstraties en de verkoop van echte batik, maar zorgt ook voor meer vraag naar snelle, goedkope souvenirs. Om de traditie levend te houden zijn er mentorschapsprogramma’s, certificering van echte batik en internationale samenwerkingen. Zo proberen makers te voorkomen dat kennis verloren gaat en dat er te weinig nieuwe ambachtslieden bijkomen.