Stel je voor: het is de 10e eeuw en op Bali ontstaat een nieuw koninkrijk. In oude inscripties duikt de naam Sri Kesari Warmadewa op als eerste heerser van de Warmadewa-dynastie. Het machtscentrum verschuift van Java naar Bali, vooral omdat het op Java politiek onrustig is. Onder koning Udayana en koningin Mahendradatta groeit het rijk, zowel cultureel als politiek. Maar in de 14e eeuw valt het rijk uit elkaar. Interne ruzies en invloeden van buitenaf zorgen ervoor dat Bali wordt opgedeeld in kleinere koninkrijken.
Laten we eens kijken naar de belangrijkste koninklijke families en wat ze hebben betekend voor Bali:
Dynastie | Belangrijkste Heerser | Bijdragen |
---|---|---|
Warmadewa | Udayana | Schrift, tempels |
Javaans | Mahendradatta | Hofrituelen, religie |
Airlangga | Airlangga | Bestuur, hervorming |
Tijdens de Mataram-periode wisselden verschillende families elkaar af aan de macht. De Warmadewa-dynastie was het meest invloedrijk. Elke dynastie bracht iets nieuws: denk aan het schrift, tempels, irrigatiesystemen en ceremoniële voorwerpen. Udayana stimuleerde kunst en cultuur, Mahendradatta bracht Javaanse hofrituelen en religie mee, en Airlangga introduceerde nieuwe bestuursvormen. Je ziet hun invloed nog steeds terug in de manier waarop dorpen zijn georganiseerd en hoe rituelen worden uitgevoerd.
Benieuwd waar je nog sporen van die tijd kunt vinden? Hier een overzicht:
Plek | Kenmerk | Periode |
---|---|---|
Goa Gajah | Grot, reliëfs | 11e eeuw |
Gunung Kawi | Grafcomplex | 11e eeuw |
Tirta Empul | Waterbron, tempel | 10e-11e eeuw |
Het Mataram-tijdperk heeft indrukwekkende plekken nagelaten. Goa Gajah, ook wel de Olifantengrot, is een grot met oude inscripties en reliëfs. In Gunung Kawi vind je uitgehouwen graven, waarschijnlijk voor leden van de Warmadewa-familie. Tirta Empul is een heilige waterbron met een tempelcomplex, waar je nog inscripties in oud-Javaans kunt zien. En wist je dat ze toen al slimme waterwerken aanlegden? Die technieken worden nu nog steeds bewonderd.
De manier waarop het Mataram-koninkrijk werd bestuurd, vormt nog steeds de basis van het huidige Bali. Oude tradities zijn opgenomen in moderne systemen. De macht verschoof van het koninklijke hof naar lokale irrigatiecoöperaties (subak) en dorpsraden (desa adat). Tijdens de koloniale tijd namen Nederlandse bestuurders zelfs delen van het traditionele bestuur over, zoals de rol van de pemangku (tempelpriester) en de banjar (wijkraad). Veel wetten en rituelen, zoals de desa adat-structuur, zijn nog steeds belangrijk in het dorpsleven. De hiërarchie van het oude hof zie je nog terug in de sociale organisatie van nu.
De Mataram-periode bracht grote veranderingen die je vandaag nog steeds merkt op Bali. Hindoe-Javaanse en lokale Balinese tradities smolten samen tot de unieke Balinese cultuur. Het kastenstelsel, Catur Warna, werd ingevoerd en bepaalt nog altijd de sociale rangorde. De Dharma-regels schreven voor hoe je je moest gedragen en vormden de basis voor religieuze gewoonten. Javaanse Hindoe-rituelen werden gecombineerd met lokale gebruiken, wat leidde tot de typische Bali-Hindoe traditie. Ook de taal veranderde: oud-Javaans werd belangrijk voor literatuur en religie.
In deze tijd ontstonden ceremonies die anders waren dan wat je nu vaak ziet. Veel rituelen draaiden om het koningschap en lieten zien dat de heersers door de goden waren gekozen. De Eka Dasa Rudra, een grote reinigingsceremonie, komt uit deze periode en wordt nog steeds met veel respect uitgevoerd. Koninklijke families hadden hun eigen versie van de Ngaben (crematies), met speciale offers en voorwerpen alleen voor de adel. In de oude hoofdsteden werden tempelrituelen gehouden met oud-Javaanse spreuken, dansen en maskers. Ceremoniële voorwerpen zoals rituele dolken en gouden regalia zijn nu waardevol erfgoed.
De koningen van Mataram leven voort in verhalen die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Deze verhalen benadrukken hun bijzondere eigenschappen en rechtvaardigen hun macht. Koning Udayana staat bekend om zijn spirituele krachten en eerlijke bestuur. De Warmadewa-dynastie wordt gezien als afstammelingen van goden, met mythische verhalen over het ontstaan van het koninkrijk. Koningin Mahendradatta wordt vaak gekoppeld aan Rangda, een belangrijk figuur in het Balinese wereldbeeld. Ook al zijn deze verhalen soms anders dan de werkelijkheid, ze zijn nog steeds belangrijk voor hoe Balinezen naar hun geschiedenis kijken.
De relaties tussen Mataram en andere koninkrijken op Bali waren soms goed, soms gespannen. Er waren periodes van samenwerking, maar ook van strijd. Huwelijken tussen koninklijke families uit Bedahulu, Gelgel en Klungkung werden gebruikt om macht te vergroten en bondgenoten te maken. Handel speelde ook een rol: luxe goederen, rituele voorwerpen en landbouwproducten werden uitgewisseld. Maar ruzies over grondgebied zorgden ervoor dat het Mataram-rijk uiteindelijk in stukken viel. Toch verspreidden architectuur, religie en bestuur zich over het hele eiland, waardoor een gedeelde cultuur ontstond die je nu nog herkent.
Tijdens de Mataram-periode ontstonden veel heilige plekken die nu nog steeds belangrijk zijn. Tempels waren niet alleen bedoeld voor gebed, maar ook plekken waar mensen samenkwamen om te praten over politiek en geldzaken. De bouwstijl, inscripties en rituelen uit die tijd zie je nog steeds terug in het huidige hindoeïsme op Bali. Deze tradities zijn van generatie op generatie doorgegeven.
Pura Kehen is een van de oudste tempels uit deze periode. De bouwstijl en inscripties vertellen veel over het religieuze leven van toen. Pura Besakih, nu de belangrijkste tempel van Bali, werd in deze tijd uitgebreid en kreeg rituelen die nog steeds worden uitgevoerd. In de oude hoofdsteden vind je kleinere heiligdommen voor goden als Wisnu en Shiva. Hier ontstonden unieke manieren van vereren, passend bij de Mataram-tradities. Ze maakten zelfs stenen kalenders om precies te weten wanneer tempelfeesten moesten plaatsvinden.
Religie en economie waren in het Mataram-koninkrijk nauw met elkaar verbonden. Tempels waren niet alleen voor religieuze bijeenkomsten, maar ook voor het opslaan en verdelen van landbouwproducten. Ze regelden het gebruik van land en water, wat belangrijk was voor de rijstteelt. De religieuze kalender bepaalde wanneer markten werden gehouden, vaak rond tempelfeesten. Zo ontstond een netwerk van wegen dat werd gebruikt door pelgrims en handelaren. In tempels zijn inscripties gevonden die laten zien dat er administratie werd bijgehouden en dat tempels een centrale rol speelden in de economie.
De Mataram-periode bracht een opvallende bouwstijl waarin Javaanse, Indiase en Balinese invloeden samenkomen. Je herkent deze stijl aan grote Paduraksa-poorten met uitgesneden reliëfs, demonische gezichten van de Kala-makara op tempelpoorten, en symmetrische tempelcomplexen volgens het mandala-principe. In Gunung Kawi zie je originele reliëfs, in Goa Gajah het beeldhouwwerk, en in Pura Kehen de tempelstructuren die typisch zijn voor deze tijd.
Handwerk bloeide tijdens de Mataram-heerschappij. Denk aan unieke weefpatronen voor koninklijke kleding en tempelceremonies. Houtsnijders maakten verfijnde versieringen op tempeldeuren en rituele voorwerpen. Metaalbewerkers maakten ceremoniële wapens en sieraden met typische Mataram-symbolen. Rituele maskers voor tempeldansen en bronzen gamelan-instrumenten met inscripties uit deze tijd laten zien hoe rijk het handwerk was.
Bouwkunst uit de Mataram-periode is nog steeds zichtbaar op Bali. De bouwstijl valt op door het gebruik van vulkanisch gesteente en gedetailleerde reliëfs in tempels en grafmonumenten. Gebouwen zijn vaak gericht op heilige bergen en waterbronnen, met ontwerpen die kosmologische ideeën volgen. Je ziet reliëfs met mythologische verhalen, bloemmotieven en teksten in oud-Javaans. Kijk bijvoorbeeld naar de trappen van Gunung Kawi, de muren rond oude paleizen en de waterwerken bij Tirta Empul.
De invloed van de Mataram-periode is nog steeds te zien in het dagelijkse leven op Bali. Moderne tempels en openbare gebouwen gebruiken elementen als paduraksa-poorten en kala-makara decoraties. Ambachtslieden passen technieken en patronen uit deze tijd toe in hun werk, of het nu gaat om houtsnijwerk, weven of metaalbewerking. Kunstenaars verwerken Mataram-symboliek in schilderijen, beelden en ontwerpen. Festivals, rituelen en nieuwe gebouwen verwijzen vaak naar het Mataram-erfgoed als bron van inspiratie en identiteit.