PERANCAK Tempel

"Pura Gede Perancak of Purancak Tempel. Deze schitterende tempel kijkt uit over de rivier Perancak en ligt ongeveer 8 kilometer ten westen van Rambut Siwi. Dit is dicht bij de provincie hoofdstad Negaga. De plaats was eerst door de Heilige Dang Hyang Nirartha bezocht en het is de moeite waard om te bezoeken. Het is een mooie tempel met weinig bezoekers. In de omgeving is een dorp met dezelfde naam, Gede Perancak, die ooit een braakgelegde ruïne was. Perancak is bekend door haar vissershaven waar tientallen Bugis, kleurrijke vissersboten (Perancak boten) afgemeerd zijn. Bovendien vindt u hier een schildpad Sanctuary en deze Balinese tempel."

De Perancak Tempel

               The Perancak Tempel wordt ook welde Pura Perancak genoemd en ligt niet aan zee, maar op het platteland, dicht bij Negara stad. Niet zo ver van die andere tempel aan zee: de Rambut Siwi. Om de juiste plaats van deze tempel, die ook aan de monding van Perancak rivier ligt, moeten we naar het westen rijden vanuit Denpasar. Het is een goede, geasfalteerde weg voor de auto of de bromfiets. Vanaf de weg is het nog ca. 9 km vanaf het plaatsje. Het land rondom de tempel is een niet-geïrrigeerd, droog gebied. Dit land is volledig geplant met kokospalmen en biedt een prachtige panorama, dat een koele sfeer geeft.

Er wordt op Bali verteld, dat de naam van de deze tempel komt van het woord Ancak (de naam van een boom), want toen Danghyang Niratha (priester) de oversteek waagde op de Indische Oceaan naar het westelijk deel van het eiland, kwam hij aan land in deze regio, die ook bekend staat als Sagara Rupek. In eerste instantie kwam hij aan land op de plaats, waar de hedendaagse Perancak Tempel nu ligt. Deze stond toen nog niet op deze plek. Hij wachtte tot zijn vrouw en zoon, die met een lekkende boot die was opgelapt door spoel kalebas blad, ook zouden aankomen. Danghyang Niratha roeide het laatste stuk met behulp van zijn beide handen als roeispaan.

Toen hij daar op zijn vrouw en zoon wachtte, zat hij onder een boom, die de Ancak Boom wordt genoemd. Hij had onder die boom een gesprek met een boer, die koeien verzorgde. Terwijl hij onder die boom zat, zag hij dat er vlakbij een tempel werd gebouwd. Deze tempel noemde men de Per Ancak Tempel. Zo komt de tempel aan zijn naam.
Maar andere bronnen beweren, dat de naam afkomstig is van de streek, waar de Perancak Tempel in staat. De streek, waar hij aankwam als eerste voet aan wal zette en zijn gebeden deed, terwijl hij wachtte op zijn gezin.

Deze tempel werd onderhouden door een priester, die elke dag de tempel bewaakte en iedereen observeerde, die zijn weg kruiste. De priester moest iedereen eraan herinneren en eventueel vermanen, als iemand de tempel naar binnen zou gaan en zou vergeten te bidden. De priester was strikt in zijn regelgeving.

Kom binnen.....

Dhangyang Niratha en zijn familie wilden verder gaan met hun heilige reis, toen ze weer bij elkaar waren. Toen hij de tempel voorbij wilden gaan, zag de priester hen en hij vermaande Danghyang Niratha om te komen bidden. Hij was immers de bewaker van deze tempel.
Danghyang Niratha ging naar binnen om in de tempel zijn gebeden te doen. Toen hij daar stilletjes zat te bidden, begon het te kraken en de muren vertoonden scheuren en de tempel stortte in.
Als getuige van deze vreemde gebeurtenis, werd de priester en zijn volgelingen bang. Ze renden naar huis. Ondertussen had priester zich vermand en verzocht Danghyang Niratha de tempel om de tempel in zijn oude staat terug te brengen.

Dhangyang Niratha willigde uiteindelijk zijn verzoek in en begon weer te bidden. De tempel keerde terug in zijn oude volheid. Gesterkt door een zegen van Niratha was de tempel weer intact. De priester was zo blij om wat er gebeurd was, dat Dhangyang Niratha gaf de preister Kalpika (een ring) als een bewijs, dat hij op deze plek was, tijdens zijn heilige reis.

De mooie tempel